بیش فعالی، یا اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD)، در بزرگسالان می‌تواند با علائمی نظیر بی‌قراری، مشکل در تمرکز، فراموشی و ناتوانی در مدیریت زمان خود را نشان دهد. به نظر می‌رسد که توصیف‌هایی که از خود ارائه داده‌اید، نظیر inability to sit still (عدم توانایی در نشستن)، فراموشکاری، و عدم تمرکز، ممکن است به این اختلال مرتبط باشد.
علائم بیشتر
- بی‌قراری: معمولاً در مواقع نشسته دست‌ها و پاها را تکان دادن یا دچار مشکل در آرام نشستن هستند.
- عدم توجه: مشکل در توجه به جزئیات و حفظ تمرکز بر روی فعالیت‌ها.
- فراموشکاری: فراموش کردن کارهای مهم و دچار تعویق در انجام کارها.
- چالش در مدیریت زمان: بروز مشکلات در انجام کارهای روزمره و سازماندهی آن‌ها.
این علائم ممکن است به زندگی حرفه‌ای و اجتماعی شما آسیب بزند و بر روی کیفیت زندگی اثر منفی بگذارد. برای مثال، مشکلات در حفظ شغل، روابط اجتماعی و کاهش اعتماد به نفس از جمله عواقب آن هستند. بنابراین، مهم است که به یک متخصص مراجعه کنید و ارزیابی‌های دقیقی انجام دهید تا تشخیص درست صورت گیرد. منبع 1
درمان
درمان بیش فعالی در بزرگسالان معمولاً شامل ترکیبی از مشاوره و درمان دارویی است. از داروهای تحریک‌کننده مانند متیل فنیدات و آمفتامین‌ها برای بهبود تمرکز و کاهش علائم بیش فعالی استفاده می‌شود. جلسات مشاوره نیز می‌تواند به افراد کمک کند تا مهارت‌های مدیریت زمان و تنظیم عواطف را یاد بگیرند.
تغییرات در سبک زندگی نیز می‌تواند به مدیریت بهتر این اختلال کمک کند؛ مانند ایجاد روتین‌های منظم و مراقبت از سلامت جسمی و روانی. همچنین، حمایت اجتماعی نیز نقش مهمی در مدیریت این وضعیت دارد. منبع 2
گام‌های بعدی
اگر فکر می‌کنید که ممکن است به این اختلال مبتلا باشید، بهترین اقدام این است که با یک روانشناس یا پزشک متخصص مشورت کنید. او می‌تواند شما را با گزینه‌های درمان و استراتژی‌های مدیریت به طور دقیق‌تری آشنا کند. با انجام درمان مناسب و دریافت حمایت‌های لازم، بسیاری از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی می‌توانند زندگی موفقی را دنبال کنند.